ZASTO CRNA GORA ?DODJITE, UVERITE SE, POSJETITE...

U srcu Evrope, u sudaru balkanskih planina i pitomog jadranskog plavetnila, kao oda ljepoti, nalazi se Crna Gora.
Sve što je priroda mogla izvajati i podariti ljudskom oku i duši, stvorila je ovdje i podarila Crnoj Gori. Ni manje zemlje, ni više ljepote! Upijajući duh prirode ljudi su ovdje svojom maštom i rukama gradili i stvarali i tako, svojim stvaralaštvom, dopunili ovaj prirodni muzej.
I sve što se slikom i riječju o Crnoj Gori kazati da, samo je skromni nagovještaj onoga što se može sopstvenim prisustvom ovdje doživjeti.
U svojoj nadahnutoj, veličanstvenoj igri, u svojoj božanskoj inspiraciji, priroda je Crnu Goru zasula biserima, kao da je htjela da pokaže svo svoje umijeće. Kojim riječima opisati fascinirajući Bokokotorski zaliv, za koji pjesnik kaze: "I čudim se suncu kako može zaći kad ljepote ove nigdje neće naći!" Kako govoriti o Svetom Stefanu, stjenovitoj alki koja spaja plavetnilo jadranskog prostranstva i kamenu dušu crnogorske obale!
Putniku zastane dah pred surovim pejzažima gorostasnog Durmitora i njegovih jezera. Poetsku dušu ponosnog Lovćena ne mogu sputati ni more ni nebo sa kojima se sudara. Mir Skadarskog jezera, usplahirenost rijeke Tare, tajanstveni spokoj nacionalnog parka Biogradska Gora, čudesna dolina Lima, surovost kanjona Morače, govore više od riječi. U spletu dinarskog krša priroda je, skriveno od oka, a dostupno ljudskom saznanju, izvajala čitav jedan podzemni svijet. Treba vidjeti igru kamenih ukrasa Lipske pećine! Ko jednom dođe uvijek će dolaziti, ili će bar u srcu čuvati i pamtiti susret sa ljepotom od koje se teško rastati.
Možda je najbolje priču o Crnoj Gori započeti opisom njenih gradova. Ili je bolje pogledati prirodne ljepote kojima je obasuta. Nekoga više zanima šta je to ljudska ruka vjekovima stvarala prateći tok istorije i različitih civilizacijskih epoha.
Ovdje se može loviti i ribariti, odmarati u predivnim hotelima, ili se prepustiti avanturama istraživanja nedirnutih šuma i kanjona, kraških pećina i morskih dubina.
U ovoj zemlji kontrasta, na malom prostoru, dodiruju se planinski vrhovi i morska prostranstva, snježne padine i sunčane plaže. Mirna gorska jezera suprotstavljaju se brzim planinskim rijekama iz kojih se putnik može vode napiti. Miris egzotične vegetacije Mediterana kao da miluje surove dinarske grebene koji su, čini se, iz mora iznikli.
U srednjevjekovnim manastirima, vrijeme je stalo prije nekoliko stoljeća, a svuda oko njih buja život i radost življenja. U Crnoj Gori ćete naći sve nacionalne menije, ali svakako probajte čuvenu crnogorsku trpezu i izuzetna domaća vina.
Uvjereni smo da ćete kroz svaku sliku i rečenicu osjetiti da ste ovdje zaista dobrodošli. Ako žurite, neka Vas prati šum našeg mora i zvuk naše pjesme.

NACIONALNI PARK DURMITOR

Дурмитор је планина и национални парк у Црној Гори. Највиши врх је Боботов кук висок 2.523 метара. Сматра се да име Дурмитор потиче од келтских речи ``дру ми торе``које значе "планина пуна воде.”
Предели Дурмитора, по лепоти и неокрњености ретко и аутентично дело природе, проглашени су националним парком 1952. године. Смештен на северозападу Црне Горе, парк обухвата основни масив Дурмитора са кањонима Таре, Драге и Сушице и горњи део кањонске долине Комарнице, заузимајући површину од 39.000 ha.
Основна одлика рељефа дурмиторског подручја јесте пространа висораван на 1500 метара надморске висине, коју пресецају дубоке кањонске долине и са које се уздижу импозантни планински врхови, од којих је 48 са преко 2000 метара надморске висине и међу њима највиши Боботов Кук са 2523 m.
Лепоти дурмиторског масива посебну драж даје 18 ледничких језера, названих горске очи, на висинама изнад 1500 m. Највеће и најатрактивније је Црно језеро. Величанствености пејсажа доприносе, поред лепоте језерског басена и блиставе водене површине, пространи шумски предео који га окружује и врх Међеда, горостасно уздигнут над њим. Удаљено је 2 km од планинског градића Жабљака, зимског туристичког центра Црне Горе.
Међу најлепшим украсима парка су и бистре, силовите реке које су овом подручју подариле велелепне кањонске долине. Посебно импресионира река Тара, како лепотом и покретом својих вода, тако и дубином и пејзажем кањона, чинећи га једним од најлепших у свету.
По богаству флоре и фауне, сложености екосистема, заступљености преко 1300 врста васкуларних биљака што представља изузетну концентрацију са великим бројем ендемичних и реликтних врста, Дурмитор представља изузетну природну вредност и трајну инспирацију научника и љубитеља природе.
Дурмиторски национални парк обилује значајним бројем споменика културе од античког периода до најновијег доба. Најкарактеристичнији су средњевековни споменици: развалине градова и утврђења, мостови и карауле, некрополе и манастирски комплекси у долини реке Таре.
Сва раскош природних лепота, амбијенталних и културних вредности Дурмитора и реке Таре, преовладала је да се национални парк Дурмитор уврсти у списак Светске културне и природне баштине, одлуком Међународног комитета за Светску културну и природну баштину, у Паризу 1980. године, док је река Тара и њена кањонска долина, УНЕСКО-вим програмом Човек и биосфера 1977. године уврштена у светске еколошке резерве биосфере.

MOJ GRAD BAR TURIZAM

Turizam u Baru
Plaze
Barska obala pruza se od rta Stolac, zaliva Pecin, rta i uvale Canj, koja se nalazi izmedju hridi Velja ponta i rta Sapavica. U samom Baru gotovo i da nema prave plaze, s obzirom da je veci dio morske obale pretovoren u lucko pristaniste, pa se na najvecem dijelu obale u Baru nalaze dokovi za pristup teretnih i putnickih brodova.
Najveci dio obale barskog podrucja je strm i kamenit, sa uvalama, zatonima, strmim klifovima i zalovitim obalnim rubom. Kako ima veoma mali broj ostrva i skoljeva, barska obala je dosta izlozena talasima. Obala zaledja Bara je dosta razudjena, sa mnostvom karakteristicnih zalova, nastalim donosenjem materijala iz rijeka ili dejstvom talasa. Duzina barske obale koja se moze koristiti za kupanje iznosi 4, 964 metra.
U Baru je klima veoma karakteristicna. Osim sto spada u najsuncanija mjesta Juzne Evrope, sa prosjecno 270 suncanih sati u toku godine, klimu karakterisu duga i topla ljeta, i blage zime. Srednja godisnja temperatura iznosi 16 stepeni Celzijusovih. U mjesecu julu prosjecna temperatura vazduha iznosi 23 stepena Celzijusovih, a u januaru 10 stepeni C. Salinitet mora je do 38 promila, providnost vode je do 5, a na pucini i do 45 metara.
Na barskoj rivijeri nalazi se blizu 20 razlicitih plaza, kupalista i stjenovitih uvala koje se takodje koriste za suncanje i kupanje turista.
U samom Baru, nalazi se poznata gradska plaza na Topolici. Ta plaza se godinama smanjivala izgradnjom luke i marine. Priobalni dio, od rijeke Zeljeznice koja protice kroz Bar, prekriven je kamenitim materijalom, dok dio plaze ispred hotela „Topolica“ u centru Bara, obiluje sitnim sljunkom i pijeskom koji je nasut dubljenjem luckog basena. Takodje, talozenjem materijala koje je godinama donosila barska rijeka Zeljeznica, na Zukotrlici je nastala velika plaza, prekrivena kamenitim i krupnozrnim pijeskom.
Sa morske strane barski zaliv stiti brdo Volujica, iza cijeg se rta nalazi zaklonjena i tesko pristupacna kamenita plaza Val od Bigovice, poznata po izuzetno cistoj morskoj vodi.
Dvije male uvale sa interesantnim plazama Crvene stijene (Crvena pecina, Velika i Mala stijena), nalaze se izmedju Vala od Bigovice i rta Skocivuk. Kretajuci se ka jugoistoku, nailazi se na mjesto Ujtin – potok, te zaliv Mrkojevici. Na tim djelovima barske rivijere, obala je strma, sa stijenama i mnogobrojnim klifovima. Ipak tu su smjestene i nekolike plaze. Plaza u uvali Mali pijesak, zatim plaze Trila i Veliki pijesak, koje se prostiru sve do rta Meret. Plaza Veliki pijesak je kamenita plaza, veoma poznata zbog ciste i bistre morske vode. Ta plaza kupacima je interesantna i zbog razudjenosti dijela obale na kojoj se nalazi kao i zbog bujne suptropske vegetacije. Duzina plaze Veliki pijesak je 298 metara, a povrsina 8.046 m².
Od rta Meret pa do rta Komina, nalaze se uvale: pod Meret i pod Crnjaku, sa istoimenim plazama. Nekoliko stotina metara dalje nalazi se Uvala maslina ili Utjeha, gdje je smjestena plaza Utjeha, napravljena od zuckastih i bjelicastih krecnjaka. Od rta Ademov krs do Karastanovog rta, proteze se plaza u uvali Paljuskovo, a nesto juznije od tih mjesta nalazi se plaza u Uvali hladna i zal Peskic. U uvali Canj, mjestu koje je se nalazi na dijelu magistralnog puta, Petrovac – Bar, nalazi se plaza pokrivena sitnim pijeskom i sljunkom, duzine 797 metara. Ljeti, ta plaza je jako omiljeno mjesto za odmor i rekreaciju kako mjestana, tako i mnogobrojnih turista.
Dio barske obale od rta Sapavica do Crnog rta koji se nalazi u Sutomoru, mjestu za koje se moze reci da predstavlja predgradje Bara, previse je strmo i sa nekoliko uvala, te tu nema nikakvih uredjenih kupalista, osim plaze u uvali Perazica, ispod Crvenog brijega. Plaza u uvali Maljevik je kamenita i sa strmom obalom. Jugoistocno od nje nalazi se kamenita Spicanska crvena plaza.
Jedna od najvecih plaza na barskoj rivijeri je pjeskovita plaza u Sutomoru. Ta plaza ima lucki oblik, duzine 1.070 metara i 27.820 m² povrsine. Veliki broj malih plaza, zalova i uvala nalazi se na dijelu barske obale koja se prostore izmedju Sutomorske i plaze na Zukotrlici. To su uglavnom hotelske plaze, medju kojima treba pomenuti , plazu hotela „Inex – Zlatna obala“, „Ratacka mala plaza“, „Bijela plaza“, „Kadice“, plaza „Soferska“,.... Ispod poznatog barskog rta , poznatijeg po imenu rt Ratac, koji je obrastao raznim biljnim rastinjem, nalazi se zal sa nudistickom plazom.
Dio obale izmedju rta Ratac i brda Volujica, koji je poznatiji kao polukruzni Barski zaliv, prekriven je sljunkovito – pjeskovitim nanosima, i na tim djelovima nema uredjenih kupalista ni plaza. Istocno od pomenutog dijela obale, izmedju hridi Djonov krs, stjenovite obale i zaravni Crvanj, nalazi se barska Crvena plaza. Ta plaza je prekrivena sitnozrnim sljunkom i pijeskom crvenkaste boje, sto plazi daje posebnu vrijednost.
Vecina hotelskih plaza i kupalista kao i vjestackih plaza koje se nalaze na hridima ili u uvalama, zadovoljava osnovne turisticke standarde. Osim potrebnog plaznog mobilijara: suncobrani, ringistuli, tusevi, pojedine plaze imaju i restorane, plazne barove, terase te djecija mini – igralista.
Iako se vecina plaza nalazi na udaljenosti vecoj od 2 kilometra od centra grada, sigurni smo da cete pronaci najlaksi nacin da do pomenitih plaza stignete, i uzivate u blagodetima sunca i mora u Baru i njegovoj okolini. Najbezbjedniji i najlaksi nacin da se inforimiste o tome kako stici do plaze, saznacete u Turistickoj organizaciji grada Bara. Takodje, do pojediinih plaza, narocito onih u Sutomoru ili Canju, za prevoz mozete koristiti mnogobrojne turisticke kombi – taksije, koji voze turiste iz centra grada do zeljenih destinacija na svakih 15 minuta. Ukoliko na moru zelite provesti veci dio svog odmora, onda Vam predlazemo da se kod vlasnika turistickih taksi - brodova i barki raspitate o izletima koji se organizuju do neke od 20 - tak barskih plaza. Mogucnosti su razlicite a na Vama je da brzo odlucite, i naravno sto prije posjetite Bar!
Ukoliko jedan dan svog odmora zelite provesti u nekom drugom gradu, i na nekoj drugoj plazi, predlazemo da iskoristite organizovane izlete turistickim taksi - brodovima koji krstare na relaciji Bar- Ulcinj, Bar- Budva ili Bar- Herceg Novi.
Find more on : http://www.visit-montenegro.com/ , http://www.photo-montenegro.com/

SKADARSKO JEZERO

Skadarsko jezero najveća je „kontinentalna“ vodena površina na Balkanskom poluostrvu. Ujedno i najveći „ptičji aerodrom“ u Evropi, zaštićeno močvarno stanište, stalni ili povremeni dom za više od 280 vrsta ptica...
Površinom koja, zavisno od vodostaja, varira od 370 do 530 kilometara kvadratnih, Skadarsko jezero najveća je slatkovodna površina na Balkanu. Zbog geografskog položaja i odlika submediteranske klime, zimi je jedno od najznačajnijih boravišta ptica močvarica u Evropi. Na jezeru boravi oko 280 vrsta ptica, a rijedak primjerak kudravog pelikana zaštitni je znak Nacionalnog parka. Kroz istoriju ovaj je prostor bio stjecište raznih civilizacija koje su ostavile snažan pečat u bogatom kulturno-istorijskom nasleđu skadarskog basena. Na ostrvima Skadarskog jezera nalazi se veliki broj srednjovjekovnih utvrđenja, crkava i manastira. Najstariji ostrvski manastir - Starčevo, osnovao je u XIV vijeku isposnik starac Makarije, po kome je ostrvo kasnije nazvano Starčeva gorica. Na obali jezera su i dva gradića – stara urbana jezgra, specifične arhitekture, mjesta od velikog značaja za razvoj crnogorske države: Virpazar i Rijeka Crnojevića. Oba naselja danas su prepoznatljiva i po restoranima u kojima se služe tradicionalni specijaliteti. Južno zaleđe jezera (Crmnica) poznato je po najboljem vinu u Crnoj Gori, koje će u kombinaciji sa dimljenim jezerskim šaranom zadovoljiti i najizbirljivije ljubitelje dobre hrane i “kapljice”. Jezero ima i niz izvanrednih plaža, među kojima se izdvajaju one u selu Murići, ne manje atraktivne od primorskih plaža.
Više o Skadarskom jezeru

Manastir Ostrog

Ostrog, najveće crnogorsko svetilište u kojem se čuva ćivot Svetog Vasilija Ostroškog. Posjeta manastiru uklinjenom visoko u stjenovitoj planini, u kome se, kažu, čuda i danas događaju, nezaobilazan je izlet za turiste i ruta za hodočasnike...
U Manastiru Ostrog, jednom od najvećih svetilišta pravoslavnog svijeta, čuvaju se mošti sveca Vasilija Ostroškog, u čiju iscjeliteljsku, čudotvornu moć jednako vjeruju i hrišćani i muslimani. Ljudi koji nijesu našli oslonac u ljudskom znanju, u velikom broju se za pomoć, molitvama, obraćaju ovom svecu. Čudotvorno je i samo zdanje ovog manastira, uklesanog u litice Ostroških greda, visoko iznad Bjelopavlićke ravnice i pitome Zete, između Nikšića i Danilovgrada.Sveti Vasilije Ostroški (Jovanović) rođen je u selu Mrkonjići, Popovo polje, u Hercegovini, 1610. godine. Kada je odrastao otišao je u trebinjski manastir Uspenija Presvete Bogorodice i tu se zamonašio. Kao monah ubrzo se pročuo zbog podvižničkog života, a kasnije je izabran i posvećen za episkopa zahumskog i skenderijskog. Umro je 1671. godine, a njegove čudotvorne mošti i njegov grob čuvaju se do danas. U Ostrogu se svake godine na Trojičindan održava veliki narodni sabor, a tradicionalni dan okupljanja vjernika je 12. maj, Dan sv. Vasilija. Mnogi dolaze pješice, a neki i bosonogi, kako se nekad masovno dolazilo u pohode vječnom domu sv. Vasilija Ostroškog. Na ovo sveto mjesto dolaze i najistaknutije svjetske ličnosti. Sam manastir je obnovljen 1923-1926. godine, poslije požara kog su bile pošteđene pećinske crkvice, njegova glavna spomenička vrijednost.Upravo je ovaj manastir bio centar okupljanja Crnogoraca i akcije protiv vojske Otomanske imperije. Napadi Turaka na ovo svetilište, u namjeri da se dokopaju mrtvog tijela svetog Vasilija, odbijeni su u žestokim borbama. Dva puta su ostaci sv. Vasilija morali biti prenošeni na Cetinje, iz bojazni da ne padnu u ruke neprijatelju. To se dogodilo i 1853. kada su se veliki vojvoda Mirko Petrović i manja grupa boraca zatvorili u Gornji manastir i branili ga, žestoko se boreći protiv Turaka. U manastiru Ostrog je aprila 1941. godine bilo sakriveno zlato iz trezora Kraljevine Jugoslavije, o čemu je snimljen i film "Zle pare". Ovdje je 1942. godine održana i skupština crnogorskih predstavnika na kojoj je izabran Glavni narodnooslobodilački odbor za Crnu Goru i Boku. To je bila, u stvari, privremena vlada naroda Crne Gore i Boke, čija je težnja bila borba za oslobođenje od okupatora. Manastirsko zdanje čine Donji i Gornji manastir. U Gornjem manastiru su smještene dvije neobične pećinske crkvice - Vavedenja Bogorodice i Svetog krsta. U crkvici Vavedenja smješten je ćivot sv. Vasilija, koji je poslije smrti prozvan Čudotvorcem. Obje crkvice su živopisane lijepim freskama, nedovoljno vidljivim zbog čađi i slabog osvjetljenja. Crkva Sv. Krsta se nalazi u gornjem manastirskom nivou i nju je živopisao majstor Radul, prilagođavajući freske prirodnom obliku stijena. Oko crkve su konaci i zajedno čine objekat skladno sjedinjenim sa prirodnim ambijentom. Od ulaznih vrata u Gornji manastir do gornje crkvice treba preći 77 stepenica. Zanimljivo je da je sv. Vasilije za života iz vlastitih sredstava obnovio staru, Vavedenjsku crkvu i kupio komad obradive zemlje, da bi kaluđeri mogli obezbijediti osnovne namirnice. Donji manastir je podignut 1820. godine, na nadmorskoj visini 800 metara. Na ulazu u ovaj manastir nalazi se crkva Sv. Trojice iz 1824. godine. Kako su oba manastira zavučeni pod brdom, ovdje je i zimi prijatna klima.Između donjeg i gornjeg manastira 2005. godine je podignuta i crkva Svetog mučenika Stanka u kojoj se čuvaju njegove ruke. Mučenik Stanko je bio čoban koga su ubili Turci.Na prvoj krivini iznad Donjeg manastira je konačište za hodočasnike. U urednim višekrevetnim sobama noćenje se plaća samo jedan euro. U trpezariji se može objedovati i skuvati čaj ili kafa. U Gornjem manastiru noćiva se na drvenim klupama ili podestima, uz mogućnost korišćenja ćebadi za pokrivanje.

ADA BOJANA

Ada Bojana, „ostrvo iz raja“,na delti rijeke Bojane. Nalazi nedaleko od Ulcinja, najjužnijeg crnogorskog grada koji čuva uspomene na nekadašnje ključno gusarsko uporište ovog dijela Mediterana. U njemu je tamnovao i Servantes, slavni pisac „Don Kihota“. Antičko ime Dolcinium povezuje se s Kihotovom Dulsinejom. Od Ulcinja do Bojane prostire se 13 kilometara duga Velika plaža - pješčani raj za surf kajting, windsurf...
VremeplovPoslije jednog velikog nevremena, sredinom XIX vijeka, na mjestu gdje se Bojana odvaja od Velike plaže, nasukao se brod "Merito". Na tom mjestu su postojala i dva mala ostrva. Godinama se oko trupa potonulog broda i ova dva ostrva skupljao riječni nanos od koga je najprije nastao sprud, a zatim i ostrvo. Izronjavanjem na površinu vode, ostrvo je rijeku podijelilo na dva kraka. Trouglastog je oblika, dvije strane zapljuskuje rijeka Bojana, a treću Jadransko more, prema kom je okrenuta pješčana plaža. Desni rukavac rijeke Bojane dijeli ostrvo od Velike plaže. Plaža i morsko dno su prekriveni sitnim pijeskom. Adu Bojanu krasi i suptropsko i mediteransko rastinje, a neke od biljnih i životinjskih vrsta su jedinstvene u Evropi. Upravo gusta i bujna vegetacija daje Adi poseban čar i zajedno sa neobičnim životinjskim svijetom pretvara je u poseban mikroekološki prostor.

BOKA KOTORSKA

Bokokotorski zaliv, jedan od najljepših na svijetu, najjužniji fjord u Evropi, čijom obalom se prostiru drevni gradovi, srednjovjekovne i barokne palate, riznice kulture i umjetnosti. Nad njim stražare masivi Orjena i Lovćena. Centar zaliva je Kotor, grad pod zaštitom UNESCO-a...
Boka će vas jednako očarati bilo da joj priđete morem ili se u nju spustite s kopna. Putniku se čini kao da su se planine raspukle i pustile more da uđe u njihove skute. To je najjužniji fjord u Evropi. Nad tankom linijom obale nadvile su se visoke planine, štiteći je od surove klime sa sjevera. Zbog toga je Boka oaza mediteranske vegetacije: agava, palmi, mimoza, oleandera, kivija, nara, ljekovitog bilja ... Dok je na njenim vrhovima snijeg, u podnožju u isto vrijeme cvjetaju ruže, kamelije i mimoza.Zaliv je prirodno podijeljen na četiri manja: Hercegnovski, Risanski, Kotorski i Tivatski. Kao biseri, duž obale nižu se gradovi, riznice istorije, umjetnosti i ljepote. KOTOR je stari pomorski i kulturni centar. Vjekovima je bio raskrsnica trgovačkih puteva i pod jakim uticajem Mletačke Republike. Zaštićen je od planinskog zaleđa čvrstim odbrambenim zidom građenim još u doba Vizantije. U gradu opasanom zidinama nalaze se brojni kulturno-istorijski spomenici, palate, katedrale, crkve – živa istorija. Poznat je po karnevalima i feštama, koje se održavaju ljeti i zimi. Pored Kotora nalazi se Dobrota, mjesto u kome su sačuvane brojne palate nekadašnjih pomoraca i brodovlasnika. PERAST je postojbina mnogih pomoraca svjetskog glasa i primjer grada koji je čitavom svojom sudbinom bio okrenut moru. Stilom života je podsjećao na Veneciju sa kojom je imao žive trgovačko-kulturne veze. Pun je ostataka starih plemićkih palata, koje samo nagovještavaju nekadašnji sjaj i bogatstvo. U jednoj od njih, palati Bujevića, smješten je Muzej grada. Perast je bio svojevremeno centar pomorske obuke u koji su dolazili i ruski boljari da bi učili vještine pomorstva. Zato se ovo mjesto smatra kolijevkom ruske flote. Pred Perastom se nalaze dva ostrvca, jedno prirodno drugo vještačko: Gospa od Škrpjela i Sv. Đorđe. Ova dva ostrva predstavljaju izuzetnu turističku atrakciju. RISAN, antički Rison, poznat je po ostacima kulture starog vijeka. U njemu su pronađeni ostaci vile jednog rimskog patricija sa podnim mozaicima, koji po ljepoti ne zaostaju za onim rađenim u rimskim palatama toga doba. Na teritoriji tog grada bila je prestonica ilirske kraljice Teute.HERCEG NOVI je grad koji se nalazi na samom početku Bokokotorskog zaliva. Njegov izgled je ilustracija njegove burne istorije. To je simpatična mješavina romaničkog, vizantijskog i orijentalnog stila upakovana u mediteranski milje. Danas je to grad cvijeća, svi njegovi prozori okrenuti su ka suncu i moru. Jedan je od najtoplijih gradova Jadrana. U njemu treba posjetiti Muzej i Arhiv grada, Galeriju moderne umjetnosti, kao i Stari grad sa Sahat-kulom.